“ଶେଷ ରାତିର କଥା” ଲୋକନାଥ ମିଶ୍ର କଳା ରାତି, ଶୂନ୍ୟ ପଥ,ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ।ନିରବତା ଭିତରେ ଆସିଲାଏକ ସୁଗନ୍ଧିତ ପବନ । ନେଳୀ ପାଟ ସାଢୀ ଜଗମଗ,ଯୁବତୀ ମୁଖ ଶାନ୍ତ ।ତା’ର ମୁହଁରେ ଚମକୁଥିଲାଦୟା, କରୁଣା, କ୍ଲାନ୍ତ । ବୃଦ୍ଧା ପଡ଼ିଥିଲେ ଶଯ୍ୟାରେ,ଶ୍ୱାସ ନିର୍ଜୀବ ପ୍ରାୟ ।ନର୍ସ କହିଲେ — “ମା, ଉଠ,ତୁମର ଝିଅ ଆସିଗଲା” । ଧୀରେ ଧୀରେ ଖୋଲିଲେ ଆଖି,ଆଖିରେ ନୀରବ ର ସପନ ।ବର୍ଷର ବର୍ଷର ଅପେକ୍ଷା,ସନ୍ତାନ ସାନିଧ୍ୟର ଆକାଙ୍କ୍ଷା । ଚାଦର […]
ଡେଥ୍ ଭାଲି(Death Valley) ଲୋକନାଥ ମିଶ୍ର ବଜାର ଛାଡ଼ି, ମାନଚିତ୍ର ଧରି,ଭିଡିଓ, ଖବରେ ସ୍ମୃତି ଭରି ।ପଥର, ବାଲି ପବନ ସାଥୀ,ଶୁଣିଲି “ଗୁଡବାଇ” ଗୀତର କଥା । ମୃତ୍ୟୁ ନାହିଁ, ପରୀକ୍ଷା ଏଇ,ଜୀବନରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ।“ଫ୍ୟୁନେରାଲ୍” ପର୍ବତ, ଡେଭିଲ୍ର ଖେଳ,ଭୟରେ ମଧ୍ୟ ମିଳେ ସୁନ୍ଦର ମେଳ । ଖୋଜିଲି ସତ୍ୟ, ଦେଖିଲି ଭୂମି,ମନ କହେ — ଏଇ ଜୀବନ ଗୀତି ।ଡେଥ୍ ଭାଲି, ଅଛି କେବଳ ଶୂନ୍ୟ,ମୋ ହୃଦୟରେ ଜୀବନ ଧ୍ୱନି ।
॥ ଦୁର୍ଗା–ମାଧବ ॥ (କାଶୀ ଜଗନ୍ନାଥପୁର ଶାସନର କବିତା) ଲୋକନାଥ ମିଶ୍ର ପୁରୀରୁ ସାତ କି.ମି. ଦୂର,ପବିତ୍ର ମାଟିରେ ରହି ଅଛି,ଏକ ଗାଁ—କାଶୀ ଜଗନ୍ନାଥପୁର ଶାସନ,ସାତପଡା ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ସଡ଼କ କଡେ,ଶାନ୍ତିର ସ୍ୱାସ ନେଇଆଜି ବି କହେଓଡ଼ିଶାର ଆତ୍ମାର କଥା । ପୂର୍ବେ ବିଶେଶ୍ୱର,ପଶ୍ଚିମେ ବିଜେ ସ୍ଥଳୀ—ମଣ୍ଡପରେ ବସିଗୋପୀନାଥ, ବିଶେଶ୍ୱର, ଦୁର୍ଗା—ମାଧବ ଓ ଶକ୍ତିରଏକତ୍ୱ ରାଗିଣୀ ।ମଧ୍ୟରେ ବସିଥିବା ଦୁର୍ଗାହସି କହନ୍ତି—“ମୁଁ ମା, ମୁଁ ଶକ୍ତି,ମୁଁ ପ୍ରେମର ସାକ୍ଷୀ।” ଶୋଳ ପୁଜାରେଦକ୍ଷିଣ ଘରରେ,ସେଇ ମା’ଅଲଗାରେ ପୂଜା ପାଆନ୍ତି—ଗାଁର ମା’,ଗାଁର
॥ ଶୂନ୍ୟ ପଥେ ॥ ଲୋକନାଥ ମିଶ୍ର ଏହି ଦୁନିଆରେ,କେହି କାହାର ନୁହେଁ—ବନ୍ଧୁ, ସମ୍ପର୍କ, ଭଲପାଇବାମାତ୍ର ଏକ ଅସ୍ଥାୟୀ ଛାୟା ।ହସ, ଅଶ୍ରୁ, ସୁଖ, ଦୁଃଖ—ସବୁ କାଳର ସହରେମିଶିଯାଏ, ଭୁଲିଯାଏ । ମୁଁ ଯେଉଁ ଦିନ ଚାଲିଯିବି,ଚିତାର ଅଗ୍ନିରେଜୀବନର ଶେଷ ଅକ୍ଷର ଲେଖିବି,ତା’ ପରେ ଶ୍ମଶାନରୁଫେରିଯିବେ ସମସ୍ତେ ।ତାଙ୍କ ଚକ୍ଷୁରେ କିଛି ଲୁହ,କିଛି ସ୍ମୃତିର କଣ୍ଣା,କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଚାଲିଯିବେଘର, ପରିବାର, କାମ,ଜୀବନର ସାଧାରଣ ଚକ୍ରକୁ । କିନ୍ତୁ ମୋ ଛାୟା—ସେଇଠି ଅନ୍ଧକାରେ ବସିରହିବ,ନିରବ, ଶୂନ୍ୟ,ଅଗ୍ନିର ଧୁଆଁରେମୋର ନାମ
THE MAN Tapan Kumar Nayak In the Chicago meet the “Vivekananda”Moving with a lantern amidst illuminated lightPutting the lantern from face to faceIn search of a “man” not a “matter”Behold the Chicago men “the great saint has gone mad”And shouting where is a ‘man’ Where is a manI do not find a man, Oh SuffocatedCircled
🌺 ଜୀବନ ଟି ଚାଲେ ବିଦାୟ ପଥେ 🌺 ॥ ଲୋକନାଥ ମିଶ୍ର ॥ ୧. ଛାତ୍ରର ପୁସ୍ତକ ଦୀପ–ଶିଖାର କ୍ଷୀଣ ଆଲୋକ,ପାଠରେ ଲଗାଇ ଦେଇ ମନ ।ମାତା–ପିତା ହସିଲେ ଶେଷେ,ସଫଳ ହେଲା ତାହାର ଜୀବନ ॥ କିନ୍ତୁ ପୁସ୍ତକ ଧୂଳିରେ ଲାଗି,ଉଇ ଖାଇଲା , କାଗଜ–ଫିକା ।ସ୍ୱପ୍ନ–ତାରା ଦିଗନ୍ତେ ଗଲା,ପୁସ୍ତକ ହେଲା ଅପଚୟ–କାଗଜ ॥ ୨. ସେନାର ସେବା ଦେଶ–ଭୂମିକୁ ରକ୍ଷା ପାଇଁ ,ସେନା–ସାଥିରେ ଆଗେ ଆଗେ ।ବୁଟ୍ ଚିହ୍ ରହିଲା ଘରଦୁଆରେ ,ନାୟକ ଫେରିଲା
ଜୀବନ ଟି ଚାଲେ ବିଦାୟ ପଥେ Read More »
ଗ୍ରହଣର ଅଟ୍ଟହାସ ସାରଦା ପ୍ରସାଦ ମିଶ୍ର ବରଷ ମଧ୍ୟରେ ଯେବେ ଯେବେ ଆସେଗ୍ରହଣ ପରାଗ ଦିନହେତୁବ।ଦୀ ଗଣ ଆମିଷ ଭୋଜନକରିଥାନ୍ତି ଏହିଦିନ ।ନିଜକୁ ତିଆରି କରି ଭଲ ରୂପେଆସନ୍ତି ଗଣ ମାଧ୍ୟମଆଖି ଝଲସିବା ପୋଷାକକୁ ପିନ୍ଧିଦେଇଥାନ୍ତି ଦରଶନ ।ଦୂର ଦର୍ଶନ ଉପସ୍ଥାପକ ଗଣଜ୍ୟୋତିଷଙ୍କୁ ସଙ୍ଗେ ନେଇଟି ଭି ପରଦାକୁ କମ୍ପମାନ କରିଭାଷଣ ଚାଲନ୍ତି ଦେଇ ।ସେଥିମଧ୍ୟେ କିଛି ଇସାହି ପଣ୍ଡିତହିନ୍ଦୁ ଆରାଧ୍ୟ ମାନଙ୍କୁପରିହାସ କରି କରିଥାନ୍ତି ଯୁକ୍ତିଭାବନ୍ତି ଉଚ୍ଚେ ନିଜକୁ ।ବୁଝି ହୁଏ ନାହିଁ ଏହାର ଫଳରେକିବା
ସେଇ “ମା” ତପନ କୁମାର ନାୟକ ବଦଳିବନୀ କେମିତି ଯେସ୍ନେହର ପରସ ଭିତରେଈର୍ଷା, ଦ୍ଵେଷ ଯେତେ ଅଜ୍ଞାନଅନ୍ଧତ୍ଵର ଅନ୍ଧକାରଅବା ଚିହ୍ନା ମୁହଁର ଅଭୂଲାପଣ | ତୋଳିଆଣି ସକାଳୁ ସକାଳୁସ୍ନିଗ୍ଧ ମୁହୁରତର ଚୁମ୍ବନଆଙ୍କିଦେ ତୋ ଯଠା ର ସମୟର ପ୍ରତିଦାନଚିବୁକରେ ଫୁଲର ପରଶ ଦେଇସଉନଲାଇଦେ , ରହିବନି ତୋ ଶିଶୁରଆଉ ଅଭୁଜା ପଣ | ଲୁକ୍କାୟିତ ମନ ଭିତରୁଲିଭିଯିବ ଯେତେ ପଶୁପଣନିଜ ପ୍ରତିବିମ୍ବରେ ହଜି ଯାଉଛୁ ତୁ କାଇଁଲୁଚିଯିବ ଯେତେତୋର କ୍ରୁଦ୍ଧଗର୍ଜନ | ଅହଂକାର, ମିଥ୍ୟା ଆବର୍ଜନାକଳୁଷିତ ବାତାବରଣସଫା
ଗୁରୁ ଦିବସ ସାରଦା ପ୍ରସାଦ ମିଶ୍ର ଆନ୍ଧ୍ର ପ୍ରଦେଶର ସର୍ବପଲ୍ଲୀ ଗ୍ରାମେତେଲୁଗୁ ବ୍ରାହ୍ମଣ କୁଳେଜନମିଥିଲେ ଜଣେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ପୁରୁଷସୀତାମା ଙ୍କର କୋଳେ।ପିତା ବିରସ୍ଵ।ମୀ ଥିଲେ ଉକ୍ତସ୍ଥାନେରାଜସ୍ବ ଅଧିକାରୀପରେ ମାନ୍ଦ୍ରଜ ର ତିରୁତ୍ତାନ ଠାରେରହିଥିଲେ ଘରକରି ।ପରମ ପାବନ ପୁରୁଷ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣରାଧା ପ୍ରେମ ମୟୀ ଦେବୀପୁତ୍ରର ନାମ ରଧାକୃଷ୍ଣ ପିତାମାତାଦେଇଥିଲେ ଭାବିଭାବି ।ଶୈଶବରୁ ଶିଶୁ କ୍ରମେ ବଡ ହୋଇବିଦ୍ୟାଳୟେ ପ୍ରବେଶିଲାଗଣିତ ବିଦ୍ୟାରେ ଧୁରନ୍ଧର କିନ୍ତୁଦର୍ଶନ ବିଦ୍ୟା ପଢିଲା ।ଦର୍ଶନ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ସର୍ବ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷାଲାଭ କରି ସେ ଯୁବକଦେଶର
